On dört asır önce oruca çağrı, “İman edenler!”[1] diye başladı; “Oruç sizden öncekilere farz kılındığı gibi size de farz kılındı.” şeklinde devam etti; “Umulur ki

Allah Rasûlü’nün ﷺ dilinde oruç, emanettir; Ümmet’ini de o emanete sahip çıkmaya davet etmiştir.[1]Emanet olan oruç, bütün âzâlar günahtan korunarak muhafaza edilir. Bu yüzden Rabbânî

Müminler Allah Azze ve Celle’nin rızasına nâil olabilmek için Ramazan’da imsaktan iftara kadar yemek, içmek ve eşleriyle birlikte olmaktan uzak dururlar. Gâyeleri ise, muttakîler kadrosuna

Ayakların birbirine dolandığı, kabirle dünyanın aynı karede toplandığı ölüm anında geride yetimler bırakan bir baba, gideceği yer kadar ayrılacağı dünyayı da düşünür. Bu yüzden korkuyla

Bir kahve içmek ya da ziyafet için 5-10 dakikalık mesâfeyi kateden insan, hevâsının en büyük tezâhür şekli olan yemek yemeye Ramazan’da, “Dur! Ben senin için

Her Ramazan; yaşadığınız dünyadan, hasretini çektiğiniz bir dünyaya doğru bir seyir başlar. Köyden, kasabadan, şehirden hareket eden müminler, yol boyu “ezelden ebede” yürüyen muazzam iman

Ramazan; ekmeğe, suya karşı olduğu gibi, harama, yalana karşı da oruç tutmaktır. Ramazan bereket, Ramazan zarafettir. Ramazan yükseliş, Ramazan kalbin sabır ırmaklarının insan bedeninde gürül

Her yıl ümmetin ulu hocası Ramazan-ı Şerîf’i karşılamak için uzun zaman önceden hazırlıklara başlar; Şaban-ı Şerîf’in sonuna doğru âlimler, ârifler dağ başlarına çıkar, kutlu misafirin