İslam, bir hayvanın etinin helal olması için tezkiyeyi şart koşmuştur.[1] Tezkiye ise, -Hanefilere göre- hayvanın şah damarlarını, yemek ve soluk borusunu kesmek suretiyle kanını akıtmakla

Nisap miktarı mala sahip olmayan(fakir) kişinin kurban kesmesi vacip değildir. Buna rağmen fakir olan kişinin kesmek üzere kurban satın alması, “Ben bu satın aldığım hayvanı

Kurbanlık hayvan alan kişi onu ibadet niyetiyle alıp hazır hale getirdiğinden satın almasından kesene kadar geçen zaman içerisinde hayvanın sütünden, yününden istifade etmesi veya onun

Kurbanda esas olan hayvanın kanını akıtmaktır.[1] Kan akıtmak ise bölünebilecek bir ameliye olmadığından dolayı ortak olarak yapılması mümkün değildir. Buna göre büyük baş hayvan dahi

Hanefilere göre kurban kesecek olan ortakların tamamının amacı bir ibadeti yerine getirmek olmalıdır. Örneğin ortaklardan biri udhiyye(kurban bayramında kesilmesi vacip olan kurban) diğeri akika bir

Kurban bir ibadettir ve her ibadet gibi kurbanın da belli şartları vardır. Kurban ibadetinin geçerli olması İslam’ın koyduğu şartlara uyulup uyulmamasına bağlıdır. Günümüzdeki zincir marketlerin

Kurban ibadetinin kişiye vacip olması da eda edilmesi de vaktinin girmesine bağlıdır. Kurban vakti ise Zilhicce Ayının 10’uncu günü fecrin doğuşuyla başlar. Ancak kurban bayramının

Kurbanlık hayvan kesilmeden önce yününden, sütünden istifade etmek; binek olarak kullanmak, üzerinde bir şey taşımak veya kiraya vermek caiz değildir.[1] Zira kurban olarak alınan veya

Hisseli bir kurbanda ortakların kaç kişi olduklarına bakılmaksızın her ortağın kurbanın her parçasında hakkı var kabul edilir. Kurban hisse sayısına göre eşit bir şekilde taksim

Müstakil bir ibadet olan kurbanın rüknü, belli vasıfları taşıyan bir hayvanı boğazlamaktır.[1] Bu yüzden kendisine kurban vacip olan kimse, boğazlama işlemini yerine getirmediği müddetçe parasını